Blog honetan hainbat artikulu argitaratu ditugu (1, 2, 3) telelanaren bilakaerari buruzko datuekin. Datu horiek argi erakusten dute lan-modalitate garrantzitsua dela eta izaten jarraituko duela erakunde askotan. Beraz, garrantzitsua da horren kudeaketa egituratzea, antolamendu-irizpide eta praktika sistematikoak ezarriz.

Bere hedapena nahiko berria denez, ez da denbora gehiegi egon arlo honetan hobekuntza-zikloak aplikatzeko, eta, beraz, ez da erraza telelana kudeatzeko jardunbide egokiak aurkitzea. Baina dagoeneko aurki dezakegu baliagarria izan dakigukeen adibideren bat.

Horietako bat duela aste batzuk California Management Review aldizkarian argitaratutako artikulua da, lan eredu hibridoa (presentziala + telelana) kudeatzeko gomendio batzuekin, duela gutxiko ikerketatik ateratakoak.

Hona hemen gomendio horiek, hainbat ataletan banatuta:

Eredu hibrido gehienek dituzten atributuak.

  • Kokapen malguak: Etxetik urruneko lana eta bulego edo espazio komunetan aurrez aurreko interakzioaren konbinazioa.
  • Egitura aldakorrak: Urruneko eta presentzialaren arteko proportzioa %20 eta %80 artekoa da, funtzioen arabera.
  • Bilera sinkronikoak: Teknologien erabilera eraginkorra interakzio birtual arina bermatzeko.
  • Lankidetza asinkronikoa: Pertsonek modu asinkronikoan lan egiten dutenean koordinazioa ahalbidetuko duten tresnak ezartzea.
  • Emaitzetara bideratutako jomugak: Presentzialismoa aldatzea emaitzetara bideratutako jardunaren kudeaketagatik.
  • Konfiantzan oinarritutako kultura: Taldeek autokudeatu ahal izateko hierarkia lauak.
  • Etengabeko berrelikadura: Urruntasuna arintzen duten komunikazio-kanalak irekitzea.

Teknologiak ondo babestutako politika hibridoak diseinatzeak malgutasunaren onurak aprobetxatzen laguntzen du, produktibitate, ongizate eta inklusio handiagoa ahalbidetuz eta, aldi berean, desabantaila posibleak minimizatuz.

Taldeen kudeaketa eraginkorra.

Taldeek koordinazio eta egituraketa arduratsua behar dute distantziak planteatzen dituen komunikazio-oztopoak gainditzeko. Ebidentziak babestutako praktika onenek honako alderdi hauek biltzen dituzte:

  • Rol argiak definitzea: Pertsona bakoitzaren zeregin espezifikoak deskribatzea, gainjartzeak saihesteko eta erantzukizunak argitzeko.
  • Jarraibideak modu proaktiboan ezartzea: ordutegiak, erantzun-itxaropenak eta koordinazio asinkronikoko praktikak betetzen dituzten arauak ezartzea, egitura bat ezartzeko eta anbiguotasuna murrizteko.
  • Proiektuak kudeatzeko tresnak baliatzea: plataformak integratzea zereginak planifikatzeko, ordezkaritzen jarraipena egiteko eta berrikuspenak egiteko, gardentasuna mantentzeko.
  • Sinkronizazio-bilerak maiz programatzea: Denbora-tarte erregularrak errreserbatu bideokonferentzien bidez eguneraketak egiteko. Emaitzak ez ezik, prozesuen eguneratzeak ere partekatzea, konexioa mantenduz.
  • Enpatia eta entzute aktiboa praktikatzea: Kontuan izan urruneko konfigurazioek gaizki-ulertuak areagotu ditzaketela. Besteen ikuspegiak ulertzen ahalegintzea, iritziak sortu aurretik.
  • Arazoei gardentasunez heltzea: gatazkak modu konstruktiboan konpontzea, elkarri laguntza emanez. Kezkak arintasunez azaleratzea, frustrazioei okerrera egiten utzi beharrean..

Kidetasun-zentzua eraikitzea.

Erakundeko kide izatea partaidetza-zentzuari eta pertsonak lankideekin eta enpresaren misioarekin lerrokatzeari dagokio. Lan hibridoak lotura-bide tradizionalak aldatzen ditu, eta honako estrategia hauek eskatzen ditu:

  • Etengabeko loturak sustatzea: Aldian behingo bilera komunak antolatzea, helburua eta lorpenak nabarmentzeko. Aparteko lana eta lankideen ahaleginak nabarmentzea.
  • Puntu komunak lantzea: aldizkako aurrez aurreko elkarreraginak, interes komunak dituzten taldeak eta partekatutako zaletasunetan oinarritutako online komunitateak aprobetxatzea, hala nola boluntariotza, artea edo kirola, lanetik harago.
  • Ustekabeko elkarreraginak erraztea: Bilera-geletatik kanpo espazioak sortzea aurrez aurreko tarteetan, egunean jartzeko kafe bat hartuz edo lankidetzan aritzeko eta eztabaidatzeko.
  • Esker ona eta elkar aitortzea: Ekarpenak jendaurrean aitortzea, ikusgarritasuna eta motibazioa areagotuko duten esker-emate pertsonalizatuen eta sari birtualen bidez.
  • Pertsona berriak modu proaktiboan sartzea: Laguntza- eta mentoring-programa pertsonalizatuak garatzea, langile berriak eta esperientzia duten boluntarioak elkartuko dituztenak, laguntza sozioemozionala eta orientazioa eskainiko dutenak, batez ere urruneko lan-aldietan

Teknologiak optimizatzen.

Tresna egokiak eta arreta handiz ezartzea, eredu hibrido batek arrakasta izan dezan aldez aurretik bete beharreko baldintzak dira. Frogatutako estrategia teknologiko batzuek honako ikuspegi hauek dituzte:

  • Komunikazio-plataforma bateratu bat hartzea: mezularitza, bideoa, atazen administrazioa, online komunitatea eta fitxategiak partekatzeko funtzioak integratzea, soluzio integralen bidez.
  • Kalitate handiko bideo-ekipoetan inbertitzea: online interakzioekin bateragarriak diren lanpostu ergonomikoak ematea, truke birtual produktiboak errazteko, nekea saihestuz.
  • Lan-espazioa aztertzea: Espazioaren erabilera-ereduen ikusgarritasuna eskaintzen duten tresnak baliatzea bulegoak birdimentsionatzeko eta okupazio-kostuak lankidetza-beharrekin ahalik eta ondoen orekatzeko.
  • Zibersegurtasuna ezartzea: Politikak etengabe eguneratzea eta online mehatxu gero eta handiagoei buruz kontzientziatzea, autentifikazio anitzen, sare pribatu birtualen eta pasahitzen administratzaileen bidez.
  • Lan-espazio digitalak pertsonalizatzea: Pertsonei autoadierazpenerako bideak eskaintzea (adibidez, pantaila edo ingurune pertsonalizatuak) eta, aldi berean, markaren pribatutasun eta koherentzia-beharrak orekatzea.
  • Urruneko konexiorako konpentsazioak ematea: Interneterako konektibitate seguruarekin, hardware teknologikoarekin eta bulegoko altzariekin lotutako gastuak itzultzea.

Eta ikertzaileek honako ondorio hauekin amaitzen dute dokumentua, laburpen gisa:

” Lan-eredu hibrido optimizatuetarako trantsizioak ebidentzia zientifikoa eta etengabeko berrelikadura kontuan hartzen dituzten politika proaktiboak eskatzen ditu. Kohesioa eta komunitate-zentzua sustatzea eta jarraibide argiak ematea funtsezkoa da urrutiko taldeak modu kreatibo baina pragmatikoan nabarmendu daitezen epe luzera. Esperimentuetan oinarritutako etengabeko ikaskuntza sustatu behar da, formatuetan eta txantiloietan oinarritutako betetze zorrotzaren ordez. Diseinu zentzudunarekin, eredu hibrido batek onura sozialak, ekonomikoak eta ingurumenekoak handitu ditzake, baldin eta erakundeek baliabideak jartzen badituzte talentua aprobetxatzeko, espazioak edo ordu-tarteek dakartzaten mugarik gabe. (…). Ondo ezarritako akordio malguek potentziala dute aro digitalean antolaketa-lehiakortasun iraunkorra izateko.”