Behatoki honetan askotan aipatu dugu Word Management Survey (WMS), ) ekimena. Kudeaketa-mailari buruzko nazioarteko ikerketa erraldoi hau, duela bi hamarkada baino gehiago hasi zen (oraindik ere martxan dago) eta arlo horri buruzko beste ikerketa batzuetarako oinarri gisa erabiltzen ari den metodologia du. Ematen dituen datuak, beste datu espezifiko eta osagarri batzuekin batera, hainbat ikerketatan aztertu dira, eta, oro har, kudeaketa-maila handiagoa izatea emaitza hobeekin lotzen dela erakutsi dute. Aurreko artikuluetan enpresa eta industria sektoreari (1, 2) eta hezkuntza sektoreari (1, 2), buruzko azterlan horien adibideak ezagutu ditugu, eta horietan baieztatu da harreman positibo hori.
Baina, aztertu al da harreman hori beste sektoreren batean? Izan ere, gizartearentzat bereziki garrantzitsua den sektore bati buruzko ikerketak ere aurki ditzakegu, osasunarena alegia, konplexutasun eta tamaina oso desberdineko erakunde eta egiturez osatutako sektorea.
Sektore honetako WMS metodologian oinarritutako lehen azterketak alderdi nahiko espezifikoetan ardaztu ziren. Adibidez, 2015ean, “The Impact of Competition on Management Quality: Evidence from Public Hospitals” , Erresuma Batuko osasun-sektoreko lehiaren eta kudeaketa-mailaren arteko harremanean oinarrituta. Honako ondorio hauek atera zituzten: “Kudeaketaren kalitatea oso lotuta dagoela heriotza-tasa hobeekin eta ospitaleetako errendimenduaren beste adierazle batzuekin”
Ondoren, Suediako ikerketa-talde batek “Management practices and the quality of primary care” (2019), argitaratu zuen, WMS metodologia erabiliz herrialdeko lehen mailako arretako zentroetan dagoen kudeaketa-maila aztertzeko eta publikoen eta pribatuen artean alderatzeko. Kudeaketa-maila, oro har, altua zela ikusi zuten, baina handiagoa zentro pribatuetan eta gabezia sozial handiena zuten pertsonak artatzen zituztenetan. Ia aldi berean argia ikusi zuen “Healthy Business? Managerial Education and Management in Health Care” (2020), ikerketa. Bertan, kudeaketari buruzko prestakuntza-zentroen hurbiltasunak izan dezakeen eragina aztertu zen, eta ondorioztatu zen “hezkuntza medikoa zein enpresa-hezkuntza eskaintzen duten unibertsitateetatik hurbilen dauden ospitaleek miokardioko infartu akutuagatik heriotza-tasa baxuagoak dituztela, kudeaketa-praktika hobeak dituztela eta MBA gaikuntza duten kudeatzaile gehiago dituztela”.
Lehen ikerketa horien ondoren, duela hilabete batzuk interesatzen zaigun arloan bereziki zentratutako eta WMS metodologiaren eta haren emaitza klinikoen arabera osasun-erakundeen (ospitaleen) kudeaketa-mailaren arteko erlazioa aztertuko zuen azterlan bat ezagutu dugu. “How Does Management Matter for Hospital Performance? Evidence From the Global Hospital Management Survey in China” (2024), Txinako 235 ospitale publikori buruzko lana.
Datu guztiak bildu eta aztertu ondoren, ikerketa-taldeak kudeaketa-mailari dagokionez lortutako puntuazioa (1etik 5era bitarteko eskalan) honela adierazi zuen:
Hurrengo irudiaren antzeko batez besteko balioak (kontzentratuagoak eta homogeneoagoak izan arren) dituen banaketa, beste ikerketa batean hainbat herrialdetako datuekin lortua (iturria):
PBaina, datu horietatik harago, ikerketa-taldeak honela laburbildu zituen kudeaketaren eta emaitza klinikoen arteko erlazioari buruzko ondorio nagusiak:
“Emaitzek erakusten dute kudeaketa hobea modu esanguratsuan korrelatzen dela emaitza kliniko hobeekin eta asebetetze-indize handiagoekin. Zehazki, kudeaketa-puntuazio altuenak dituzten ospitaleek heriotza-tasa baxuagoak izan zituzten miokardioko infartu akutuagatik, egonaldi laburragoak haurren pneumoniagatik eta konplikazio gutxiago arteria koronarioko baypassen kirurgian. Ospitale horiek ere asebetetze-indize hobeak dituzte ospitaleratutako pazienteen aldetik“.
Gainera, ikerketa-taldeak emaitza horien atzean egon zitezkeen mekanismoak aztertu zituen, eta ondorio hauek atera zituen:
“…azterlan honek iradokitzen du (…) ospitaleek errendimendu-maila handiagoa lor dezaten sustatzeko metodo nagusia honako hau dela: (1) kudeaketa ona ezartzea errendimenduaren jarraipenean eta fokalizazioan, talentua duten langile kliniko gehiago erakartzeko; (2) helburu eta pizgarri-programa on bat ezartzea, langile klinikoek kalitate handiko prestakuntza etengabea jaso dezaten; eta (3) operatiboaren estandarizazioa eta arreta klinikoko zerbitzuen prestazioa hobetzea, talentua duten langile klinikoak erakartzea, prestatzea eta atxikitzea lortu izanari esker“.
Ikerketa interesgarria da, eta etorkizun hurbilean beste herrialde batzuetan errepikatzea espero dugu.
