Azken hamarkadetako kudeaketa-joerek era berezian azpimarratzen dute pertsonei garrantzia ematea, erakundeetako protagonista bihurtuz. Eta horrelako planteamenduak praktikara eramaten diren ala ez jakiteko modu bat, hori antolatu, kudeatu eta gidatu behar duten pertsonen ezaugarriak eta gaitasunak ezagutzea da, ikuspegi horiekin bat datozen ala ez egiaztatuz.
Berriki egin den “The demand of executive skills” azterlanak ikuspegi horretan sakondu du, enpresetan profil exekutiboak hautatzerakoan eskatzen diren gaitasunak aztertuz, horrela eremu horretan eredu bat gauzatzeko. Eta lana egin zuen taldearen azken ondorioak hauek izan ziren:
“Datuek erakusten dute trebetasun exekutiboen eskariak gaitasun operatibo, kognitibo eta pertsonen arteko harremanetarako sorta bat biltzen duela. Hala ere, trebetasun espezifikoen eskaria oso heterogeneoa da (…). Datuek erakusten dute, halaber, trebetasun exekutiboen eskaerak bilakaera izan duela denborarekin. Bereziki, gero eta ohikoagoa da enpresek gizarte-trebetasunak eskatzea, hau da, elkarreraginean aritzeko, konbentzitzeko eta, oro har, beste batzuekin harremanetan jartzeko gaitasunak (…)”.
Sartutako grafikoetako batek argi erakusten du joera hori:
Irudiari erreparatuta, bereziki nabarmentzekoa da gizarte-trebetasunen eskaeren gorakadaren eta finantza- eta material-kudeaketako gaitasunen eskariaren beherakada handiaren arteko aldea. Eta baieztatzen du, ikuspegi horretatik behintzat, itxuraz pertsonak nabarmentzeko gomendioak betetzen ari direla.
